อยู่ในประวัติศาสตร์แก้คำสาปเท้าสีโคตะระของลาวต่อSiam5ประการเมื่อคืนพระแก้วมรกตอาการเขินรักเอยมากดให้กับลาวแต่ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเขาว่าลาวกับล้านนาคือสายเลือดเดียวกันจีกระจิกกว่าทางสยามกับราวเรื่องนี้ที่เราทราบกันดีอย่างกว้างขวางถ้าตัดคำว่าเราออกแผ่นดินฟังขวาเลือกฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงก็จะเชื่อมกันกับอีสานกับล้านนาและล้านช้างจึงอยู่ได้แหลมสุวรรณภูมิคือสายเลือดเดียวกันทั้งไทยใหญ่หมายถึงพวกกะเหรี่ยงทั้งหลายทั้งไทยน้อยคือสยามมลายูและมอญแต่ว่าเร็วๆนี้ทางร้านนากับร้านช้างใกล้เช็คกันทางสายเลือดของผู้ปกครองกับประชา
ชนมากกว่าลาวกับสยามนี่แหละเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เกิดขึ้นในแผ่นดินกัมโพชะธานีพบกับแผ่นดินล้านช้างร่มแดงฮะแต่หลังจากที่ตั้งแต่สมัยของพระเจ้าปทุมสุริยวงศ์เจ้าเมืองเขมรพระองค์ใหม่คือพระยาพานขึ้นของราดเกือบแทนและไม่ยอมรับนับถือพญานาคผู้เป็นต้นวงศ์แห่งเขมรทั้งปวงดังนั้นจึงได้ทำสงครามสู้รบกับพญานาคขึ้นมาปรากฏว่าพระเจ้ากรุงพานหรือพญาพานจับตัวพญานาคได้และใช้ดาบตัดหัวนาคทิ้งทันทีเรื่องราวของร้านพระเจ้าขี้เรื้อนจึงเกิดขึ้นที่ตรงนี้มีรถถังขีดที่เลือดหน้ากระเด็นออกมากระทบพระบนกายของพระเจ้ากรุงพันธุ์เข้าเลือด
นาคที่มีพิษก็สำแดงฤทธิ์กัดกร่อนร่างกายทำให้กลายเป็นโรคเรื้อนรุกรามไปทั้งตัวและโรคเรื้อนนั้นว่ากันว่าก่อนหน้านี้หายง่ายเสียบที่ไหนร้อยทั้งร้อยรักษาให้ตายก็ไม่ตามาตรที่จะกลับกลายมาเหมือนเดิมได้อีกคะดังนั้นเมื่อกษัตริย์มาเป็นโรคเรื่องเจ๊เองประเจ้ากรุงพาณก็เกิดความอับอายให้ทหารป่าวประกาศไปว่าถ้าใครรักษาพระองค์ท้ายก็จะยกเมืองให้ปกครองครึ่งหนึ่งในยามนั้นมีริตี้องค์นึงซึ่งบำเพ็ญตบะอยู่ในกรุงอินทปัจธรรมะนครได้เดินทางมาช่วยรักษาให้กับพระองค์ได้จิตใจที่เมตตาหากแต่ไม่รู้ว่าด้วยความเป็นคนสันดานพาล
ยัตช้าหรือว่าอย่างไรกลับทำให้ประเจ้ากรุงพาณกริ่งว่าถ้าหากฤาษีก็รักษาตนเองหายขึ้นมาก็จะต้องเสียเมืองไปครึ่งนึงอย่าว่าแต่กันนั้นเลยก็จำต้องฆ่าคือตีทิ้งไปมาแล้วเอาตัวยาที่หรือสีให้มารักษาเองดีกว่าเรียกว่าไม่ต้องสูญเสียอะไรว่าแล้วก็สั่งให้ประหารชีวิตฤาษีทิ้งเสียที่ทางใต้พระนครนั่นเอง[เพลง]ชื่อเล่นหลังจากที่พระเจ้ากรุงพาณรับสั่งให้ประหารชีวิตหรือตี๋ที่มารักษาตนเองทิ้งทำให้ฤาษีอีกองค์หนึ่งซึ่งเป็นสหายกันเกิดความเครียดแค้นชิงชังระยะผ่านยิ่งนักจึงได้สาปแช่งว่าเมืองอินทปัตธรรมะนครแห่งนี้มีคนผ่านอยากช้าคลองเมืองขออย่า
ให้ชีวิตรุ่งเรืองเจ้าเมืองคนใดขึ้นของราดก็อยากให้ได้อยู่ในความสบายให้พบกับความวิบัติชิบหายด้วยเวรกรรมที่มีต่อกันเรื่องจากประวัติศาสตร์เขมรที่คุณเซนจะต้องศึกษาอันนี้คือคำสาปของกัมพูชาส่วนเจ้าศรีโคตรตะระตะบองของลาวก็รู้กันดีเขาว่ากันว่ามีหินลอยน้ำงูใหญ่ทั้งเผือกพญาเหยียบแผ่นดิน4อย่างนี้มีกรบในลาวหมดแล้วโดยว่ากันว่างูใหญ่ก็คือรถไฟเห็นลอยน้ำก็คือจะผ่านมีกับภาพช้างเผือกเกาะช้างเผือกที่เวียดนามให้กับลาวพยากรณ์ในหลวงเสด็จเทียนลาวจะจริงหรือไม่มีใครตามช้างเผือกอาจจะหมายถึงของคู่กับ
เจ้ามหาชีวิตเจ้ามหาชีวิตที่มีทั้งเผือกอาจหมายถึงทศพิธราชธรรมหรือธรรมของพระราชาอื่นๆส่วนทางด้านงูใหญ่ว่ากันว่าพระธาตุหลวงการครอบทางขึ้นจากบาดาลของพญานาคที่มาช่วยสร้างเมืองไว้จันทร์จึงมีชื่อสัตตะหน้านาค7เศียรหรือตรรกะนาคมีส่วนหินหน่อยน้ำอาจหมายถึงลักษณะที่หินนั้นยากต่อการลอยน้ำแม้หล่อได้ก็ต้องจมลงและลอยขึ้นอยู่ทุกๆเวลาเป็นลักษณะการเจริญและเติมลงตลอดเวลาถ้าสีโคตะระอาจกำลังบอกว่าเมืองใดที่เป็นอย่างเหตุการณ์ที่ว่ามาไม่รักษาคำสัตย์เมืองนั้นย่อมเป็นไปในลักษณะการลอยน้ำของหินหากมีทำเกิดในแผ่นดินบ้านเมืองก็จัด
สงบต่างหินลอยน้ำตั้งเป็นการยากที่เห็นจะลอยน้ำได้มีลักษณะเช่นนี้เกิดได้กับทุกเมืองบ้านเมืองใดที่ขาดทำยอมร้อนกันทุกที่เห็นไหมว่าลาวกับกัมพูชาก็คำสาปกันมีแต่ไทยจะมีไหมก็ไม่ทราบแต่ว่าทางเวียงจันทร์มีการบันทึกและเข้าใจในการวาดSiamตาบานไว้ว่าจากรักษาพระแก้วไว้ที่เมืองสงบเพราะลาวแต่กันเองหากวันใดที่เวียงจันทน์สงบก็จะคืนให้บัดนี้เห็นด้วยกันไว้เวียงจันทน์อาจจะกำลังสงบหรือสงบแล้วไทยควรอาราธนาไปประดิษฐานที่เวียงจันทน์หรือไม่โดยหากเวียงจันทน์สงบแต่ทางสยามมีให้แล้วจะมี5อย่างเกิดขึ้น
ในสยามตามคำที่สยามได้ให้ตัดปลาหวานไว้ก็คือ1หนักขาดสะดุ้งตื่นทำให้น้ำท่วมบ้านท่วมเมือง2ไม่มีความสงบเจริญรุ่งเรืองการเมืองขอให้ตัดต้นอลเวง3อาณาจักรเดียวก็ให้แบ่งแยกเชื้อชาติและซีรัฐบาลลังขอให้คนล้มและ5ดินแดนส่วนหนึ่งขอให้จมลงแม่น้ำม.คถ้าหากเหตุการณ์นี้เป็นจริงก็เกิดขึ้นแล้วไป3อย่างเหตุที่4กำลังจอwhereyouแต่ว่าคงยากแต่อาจเกิดขึ้นได้ส่วนเหตุการณ์ที่5มีความเป็นไปได้มากที่แผ่นดินจะจมน้ำเหตุการณ์ทั้ง3อย่างเกิดขึ้นมาแล้วและเกิดขึ้นตามลำดับและบางก็เกิดพร้อมกันถ้าเป็นจริงจะไม่มีใครมาฝากเราไว้แต่เป็นฝ่ายเราที่ผิดคำสัตย์เองเรา
เรียนประวัติศาสตร์ว่าเราเป็นใหญ่ก็จริงแต่แล้วก็คงลืมคนเราจะอยู่ได้เพื่อการเคลือบคุณกันไม่เช็คการปกครองกันในการเรียนรู้ถ้าท่านทำใจให้กว้างก็จะเห็นว่าดาวเรื่องรู้ประวัติศาสตร์จะเพาะเมืองเราอ.เมืองอื่นนอกจากขวัญขวายหาเองก็แทบไม่มีให้เห็นเลยเรามีแต่ประวัติศาสตร์การทำการค้าขายอย่างราบเรื่องกับเมืองใดเลยแต่ทางไมตรีที่มีต่อกันอย่างยั่งยืนด้วยน้ำที่ดินมาจากใจแทบหามิได้เลยอย่างที่อีสานไม่มีประวัติศาสตร์ของอาณาจักรโบราณทั้งๆที่อยู่ยุคเดียวกับทวารวดีซึ่งศรีโคตรบูรณ์อีสานนะปุระเป็นต้น
ก็จริงอยู่ที่อีสานความรู้ไม่ไพบูลย์คนโง่ถ้าเป็นบัณฑิตจะเข้าใจว่าคนพาลควรเรียนรู้อย่างไรจะให้คนพาลเรียนรู้อย่างบัณฑิตจะได้หรือเด็กผู้ใหญ่ก็ไม่รู้จะเรียนทำไมเรือนไปไม่เข้าใจตนเองเลยยิ่งเรียนที่ไม่มั่นใจว่างระหว่างการยอมตายดีกว่าการทำให้คนอื่นเดือดร้อนที่บรรพบุรุษในหลังคาบ้านสอนมากับมีอำนาจในการสงกรามอันไหนมันดีกว่ากันแน่จริงอยู่เราต่อสู้เพื่อได้มาซึ่งอิสรภาพไม่ต้องเป็นค่าเขาแต่ในอดีตถ้าไม่มีส่วนที่จะเรียนรู้ถึงความอ่อนโยนประเภทความห้าวหาญยอมตายดีกว่าให้เราทำบาปอันนี้ทำให้เราเรียนรู้ที่จะต่อสู้หากเราถูกรังแกอีกหรือไม่แต่ไม่มีประวัติศาสตร์
ส่วนไหนที่เรียนรู้กันอย่างกว้างขวางหรือว่าเราจะทำตัวอย่างไรไม่ให้เป็นที่ทางของคนอื่นแล้วมันให้ผลอย่างไรยาวนานตราบฟ้าดินสลายจะหลับใดที่เรายังยังไม่หัดมีความไม่มีที่ให้คนอื่นชังเราจะต้องต่อสู้เพื่อเรียกร้องอย่างนี้เรื่อยไปรักเขาหมายใจในตัวเราเพราะเรามีสิ่งยั่วใจเขาเพราะเราทำให้เขาชังเขาจึงต้องประหัตประหารเราแต่ถ้าเราทำให้เขาไม่ทางเราได้อยู่กันแบบมีตังค์ก็หักวัตถุ4ก็จะตัดเห็ดอันเราทำตัวให้เป็นที่จริงทางไปเราก็ไม่ต้องมาเรียกร้องอะไรอีกอันเอาละเรามีหลักฐานว่าพระแก้วอยู่ในไทยมากรก็จริงจริงอย่างปฏิเสธไม่ได้เลยส่วนเรื่องตำนานมาจากศรี
ลังกาก็ว่ากันไปไม่มีหลักฐานสักนิดก็ไม่มีอาจจะเป็นการสร้างเรื่องราวเพื่อให้เกิดการรักชาติปาร์ตี้ยมหรือเปล่าก็ไม่รู้ประแก้วศักดิ์สิทธิ์ใครก็รู้ทั้งจากอยู่ที่ใดท่านจะไปที่นั่นถ้าหากเราก็ควรสงเคราะห์ผู้ที่ด้อยกว่าเราก็คงจะดีประแก้วนั้นมีได้สถิตณที่เวียงจันทน์มีแต่เดิมถ้าเราจะส่งCrocsเขาก็จะดีอยู่เหมือนประเวศสันดอนคนก็มีเห็นด้วยมากมายแต่ท่านก็ยังสงเคราะห์ผู้อื่นไม่แน่ภายภาคหน้าหากพระพุทธศาสนาเสื่อมลงจะแผ่นดินนี้เราอาจได้เชื้อจากลาวมาเติมให้ฟื้นฟูก็ย่อมได้ถ้าเราสงเคราะห์เขาเราจะอยู่ในสถานะมิกันถ้าไม่ยอมให้ภายหน้าเราเติบ
ใหญ่นอกจากจะให้แล้วเรายังจะมองหน้ากันติดอยู่หรือถ้าตกลงให้ไว้สถิตณเวียงจันทน์ภายหน้าอาจมีการเชิญไปสถิตณกรุงเทพฯ50ปีเวียงจันทน์50ปีก็เป็นไปได้ส่วนมีเรื่องว่าคำสาปทำสีโคตะระจะมลายเมื่อนั้นแผ่นดินลาวกับไทยจะเกิดรวมเป็นแผ่นเดียวกันแต่ต้องผ่านวิกฤตไก่อนเรื่องนี้ไม่รู้บางตำนานว่าเป็นคนลาวเวียงจันทร์ที่รู้เรื่องนี้อาจไม่ชอบไทยไทยก็ว่าไม่ใช่ของลาวแต่ในความเป็นจริงเราทะเลาะกันจริงหรือแต่ทางจำปาสักกับเมืองอุบลราชธานีเมืองที่เป็นเหตุให้ลาวทั้งสามอณาจักรตกเป็นของสยามก็ยังฮักแพงกันอยู่ดีโดยไม่มีการรักกันเพราะต้องเป็น
บ้านพี่เมืองน้องแต่รักกันเพราะมันมาจากน้ำใจที่ไหลออกมาเองจะบอกว่าผิดกันเพราะเรื่องประแก้วก็อาจจะชัยที่วัดเดิมพระแก้วในลาวมีพระพุทธถูกทำลายจอมพระเกตุเพื่อเอาของมีค่าข้างในและพุทธรูปทุกองค์ถูกทำลายดวงตาคิดว่าน่าจะเป็นพลอยโดยการแทรกทำลายในตาทุกองค์เป็นรอยบากใหญ่อย่างชัดเจนแม่ยกเว้นองเที่ยวที่ไม่ถูกทำลายตาปลามีเท้าลามาล้อมพระองค์นี้ไว้ถ้าท่านเป็นลาวทั้งถูกทำอย่างนั้นท่านจะรู้สึกอย่างไรนี่แหละที่เขาว่าผู้น้อยยอมโดนกระทำขอได้แต่เพียงผู้เป็นใหญ่จะเมตตาบ้างก็คงจะเป็นบุญประแก้วมรกตเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อ
ไหร่ให้รีบหนีทันทีเมื่อสิ้นคำพยากรณ์หลวงปู่ครูบาชัยวงศ์วัดพระพุทธบาทห้วยข้าวต้มมีพระอริยสงฆ์ทางอีสานได้บอกไปว่าจะมีเมืองมืองหนึ่งจิตทางเคยไปมาจะถูกทำลายจนจำสภาพเดิมไม่ได้เลยอย่าถามเขาว่าเป็นเมืองไหน
